How Fair Is Dowry Law
29-01-16
AndhraPradesh Family Courts (High Court) Rules,1995
According to this rules Legal Practitioners may be permitted to appear as amicus curiae only and not as a PAID vakil with vakalatnama --so protest appearance of any advocate vehemently, they come only to watch some fun in the family courts.
**********************************************
Roc. No.78-A/SO/95:- In exercise of the powers conferred by Section 21 of the Family Courts Act, 1984 (Central Act 66 of 1984) the High Court of Andhra Pradesh hereby makes the following rules to regulate the proceedings for the Family Courts in the State of Andhra Pradesh.
1. (a) Short Title:- These rules may be called the Andhra Pradesh Family Courts (High Court) Rules, 1995.
(b) Commencement: These rules shall come into force, with effect from the date of publication of these rules in A.P. Gazette..
(c) Application: These rules shall apply to the Family Courts established in the State of Andhra Pradesh under Section 3 of the Family Courts Act, 1984.
2. Definitions:- In these rules, unless the context otherwise requires;
(a) 'Act' means the Family Courts Act, 1984.
(b) 'Court' means the Family Court established under sub-section (1) of the Section 3 of the Act.
(c) 'High Court' means the High Court of Andhra Pradesh.
(d) 'Petition' shall include an application under Chapter-IX of the Code of Criminal Procedure, unless the subject mater or context otherwise requires.
(e) All other words and expressions used but not defined these rules and defined in the Act or in the Code of Civil Procedure, 1908 or in the Code of Criminal Procedure, 1973, shall have the meaning respectively assigned to them in the Act or as the case may be.
3. (a) The working hours and sittings of the Family Courts shall be as determined by the High Court in their application to the Civil Courts, except that the High Court shall fix in each calendar year the working hours and sittings of the Family Courts during vacations and holidays.
(b)The place or places where the Family Court shall sit shall be as specified by the High Court from time to time by an order in this regard.
(c) The family Court shall hold its sittings in open or in camera as determined by it in each case, but shall hold the proceedings in camera if either party so desires.
(d) The Family Court may hold its sittings outside normal working hours and on holidays if the Judge of the said Court considers it necessary to do so in the circumstances of the case, with the prior notice to parties, and to such other person or persons as the Judge may considers it necessary.
(e) Notwithstanding anything contained above, if in any particular case the Judge is of the opinion that it will tend to the general convenience of the parties or of the witnesses or for any other parties to hold its sittings at a place other than its ordinary place of its sittings but within its limits of territorial jurisdiction, the Judge may do so for reasons to be recorded in writing and prior notice to all parties and to such other persons as the Judge may consider necessary. The Judge shall intimate the High Court about such sittings soon after a decision is taken in this behalf.
(f) The Family Court shall function on all days throughout the year except on authorised holidays as declared by the High Court.
(g) The Subordinate Courts calendar shall be the calendar of the Family Court except that there will be no vacations.
(h) No act of the Family Court shall be invalid for holding or continuing its sittings at any place of its choice on any holiday or outside normal working hours when such sittings is informed to the parties in advance.
4. All proceedings before the Family Courts shall be instituted by a petition in Form No.1 appended to these Rules, duly verified by the petitioner.
5. All interlocutory applications in the proceedings already instituted shall be entertained if verfied by the applicant in the manner as in Form No.1.
The petition in Form No.1 or any interlocutory application shall be in any language in Schedule VIII to the Constitution of India. There shall be no Court-fee or any other fee in respect of the petition in Form No.1 or any interlocutory application in the proceedings before the Family Court.
6. Notice of the proceedings including in any interlocutory application shall be issued in Form No.II appended to these rules along with a copy of the petition or the application as the case may be.
7. The Court shall ordinarily fix a date atleast three weeks from the date of ordering notice for the appearance of the opposite party. The Court can fix any later or earlier date if the proceedings so demand.
8. The provisions in Order 1 of the Code of Civil Procedure for addition of a necessary party or a proper party shall be applicable to a proceeding before the Family Court.
9. Proceedings before the Court shall be taken up in the presence of the parties, and a legal practitioner shall be allowed to appear only as amicus curiae, if the Court finds it necessary in the interests of Justice, and the fee, if any shall be paid to him as prescribed under the Rules framed under Section 23 of the Act.
10. The Court shall record only the substance of what the witness deposes and prepare a memorandum accordingly which shall be read and explained to the witness and the memorandum of the said substance recorded by the Court shall be signed by the witnesses and the Presiding Officer of the Court and shall form part of the record. The evidence taken on affidavit, if any, shall also form part of the record of the Court. The Judgment shall contain a concise statement of the case, the points for determination, the decision thereon and the reasons for such decision.
11. The Court shall furnish to the parties to the proceedings before it a copy of the judgment certified to be a true copy free of cost.
12. Appeal under Section 19(1) of the Act shall be in the manner of appeals against the original decree or order in a civil proceedings, but there shall be no Court fee payable for the appeal.
13. The Rules framed under the Guardians and Wards Act, 1890 by the High Court and published in Andhra Pradesh Gazette II, dated 11-2-1993 shall be applicable in matters relating to Guardians & Wards Act, 1890 to the extent they are not inconsistent with the provisions of the Act or the Rules framed thereunder.
14. Application for Guardianship:- All petitions for guardianship other than applications over which the High Court has jurisdiction, shall be filed before the Family Court.
15. Contents of the Application:- Every petition for guardinship, when it is by a person other than the natural parent or natural guardian of the child shall be accompained by a Home Study Report of the person asking for such guardianship and his/her spouse, if any, prepared by an approved Association of Social Welfare Agencies etc., or a suitably trained social worker, from the list of agencies and/or persons for the purpose of their association with the Court approved by the Government in the rule made under Section 5 of the Act, in consultation with the High Court.
16. In case of a child placed in guardianship the Court may, at any time direct a counsellor attached to the Court to supervise the placement of the child and submit a Report thereon to the Court in such manner as the Court may deem fit.
17. A Child study report of the child proposed to be taken in guardianship together with a photograph of the child should be filed in all petitions for guardianship, as required under Rule 23 of the Rules framed under the Guardian and Wards Act, 1890. Such report shall be in Form No. 3 prescribed in the appendix when the child is institutionalised or Court committed. The report shall be countersigned by the Petitioner.
What is bail procedure ?
What is bail procedure ?
1. Any bail application must be presented before the Superintendent, District Court, District. He receives it, puts his initials and the date stamp of the District Court on every page and transmits it to the Inward Section.
2. The Inward Section Clerk enters the name/s of the petitioner/s, name of the Advocate, Crime Number and name of the Police Station in the 12-Register (Inward Register) and sends it to the Translator, Criminal Section of the District Court.
3. Then the Translator of the District Court or his Assistant checks the application, writes a brief note on the bail application and the Translator places the same before the District Judge, District for orders.
4. After obtaining orders from the District Judge, the Translator of the District Court allots Cr.M.P.Nos. to the bail applications and enters them in the Cr.M.P. Register (6 A Register). He also enters the orders passed by the District Judge on each application in the Diary Register (11-Register). If they are made over to any of the Additional District Courts, the said order would
also be mentioned in both the Registers.
5. If the bail application is ordered to be made over to any of the Additional District Courts, the Translator sends it to the concerned Court along with the Cr.M.P. Register. The Criminal Section Clerk in the I-Additional District Court and the Translator in the II-Additional District Court receive bail applications after putting their initials in the Cr.M.P.Register, in token of having received these application. They place the applications before the concerned Additional District Judges for orders, after making a note on the application "Received from Sessions Court".
6. Then the Additional District Judges order notice to the Additional Public Prosecutors of their Courts. The Criminal Clerk of the I-Addl. District Court and Translator of the II-Addl. District
Court enter the particulars of these applications in their respective Cr.M.P. Registers (6-A Register) as well as the Diaries (11-Register) of their courts.
7. The Steno-Typists of both the Additional District Courts take down the orders, in short hand, as and when the Additional District Judges dictate them and transcribe them on the bail applications. The Typist in the II-Addl. District Court types the fair orders, while in the I-Addl. District Court the Steno-Typist does it.
8. Whenever any bail application is made over to any Additional District Court in any Crime Number, all subsequent bail applications filed in the same Crime number either for the same accused or for the co-accused will also be made over to that particular Additional district Court only.
The Sequence of Events in the Criminal Justice System
The Sequence of Events in the
Criminal Justice System
Supreme Court's eight new directions 498A arrests
Supreme Court formulates punishment
for police and magistrates for
'cavalier' 498A arrests [Read Judgement]
The Supreme Court yesterday laid down new directions making police officers and judicial magistrates liable for departmental action and contempt proceedings for making “scurrilous” arrests and ordering “routine” detention under Section 498A of the IPC or under Section 4 of the Dowry Prohibition Act.
Justices CK Prasad and PK Ghose, allowing a man Arunesh Kumar’s criminal appeal for anticipatory bail under Section 498A, said that the new directions will apply not just to arrests and detention under Section 498A and Section 4, but also to any other penal provision for imprisonment up to seven years.
The bench used the “Crime in India 2012 Statistics” published by the National Crime Records Bureau of the Ministry for Home Affairs to point out:
“The fact that Section 498-A is a cognizable and non-bailable offence has lent it a dubious place of pride amongst the provisions that are used as weapons rather than shield by disgruntled wives. The simplest way to harass is to get the husband and his relatives arrested under this provision.”
According to the statistics, 6 per cent (1,97,762) of total arrests made in 2012 were under Section 498A, the rate of chargesheeting under the section was 93.6 per cent while the conviction rate was only 15 per cent and out of the 3,72,706 cases pending trial 3,17,000 are likely to result in acquittal.
The bench said that the reason for these statistics was the abuse of the power to arrest by the police and the improper exercise of the power to detain by the magistrates. Under Section 41 of the CrPC the police can only arrest if satisfied that such arrest is needed to conduct proper investigation or to prevent evidence and witness tampering, or to prevent the accused from absconding. The police are required to record facts which fulfill either of these conditions under Section 41 and forward to the magistrate who has to satisfy himself that the arrest made is legal.
But police presently arrest on a mere complaint being made and mechanically reproduce Section 41 clauses as “reasons for arrest”, while the magistrate authorizes detention “in a routine, casual and cavalier manner”, said the bench.
It therefore laid down eight new directions:
- · State governments are to instruct police officers against routine arrests under Section 498A and to fulfill conditions under Section 41 of the CrPC
- · Provide a checklist of Section 41 sub clauses to all police officers
- · That checklist should be filled and appended with reasons and materials to support arrest, and forwarded by police officers to magistrates
- · Magistrates will peruse this forwarded report and record their satisfaction before ordering detention
- · The decision not to arrest an accused, with written reasons for the same, will be forwarded to the magistrate within two weeks from the date of the institution of the case
- · Notice of appearance in terms of Section 41A of Cr.PC will be served on the accused within two weeks from the date of institution of the case, with written reasons
- · Police officers will be liable for departmental action and punishable for contempt by the high court for failure to comply with these directions
- · Magistrates authorizing detention without recording reasons will be liable for departmental action by the high court
24-01-16
RTI - సమాచార హక్కు చట్టం - 2005
సమాచార హక్కు చట్టం
ప్రభుత్వ కార్యాలయాలు, సంస్థల నుంచి సమాచారాన్ని అడిగి తీసుకునే అధికారమే సమాచార హక్కు (Right to Information). భారత ప్రభుత్వం 12 అక్టోబర్ 2005 తేదీన ఈ సమాచార హక్కు చట్టం (Right to Information Act)భారతదేశమంతటా అమలులోకి వచ్చింది. దీనిని ఉపయోగించుకొని, ప్రభుత్వ పనులపై సమచారాన్ని పొందవచ్చు. ఇంతకుముందు పార్లమెంటు, లేక విధాన సభ లేక విధాన పరిషత్ సభ్యులకు గల ఈ సౌకర్యాన్ని, ఈ చట్టం ద్వారా ప్రజలందరికి కలిగింది,. ప్రభుత్వ అధికారులు అడగకపోయినా వారంతట వారే విధి విధానాలు, ఉద్యోగుల బాధ్యతలు మొదలైన 16 అంశాల గురించి సమాచారం ఇవ్వాలి. దీని ప్రకారం ప్రతి ప్రభుత్వ కార్యాలయంలో సహాయ పౌర సమాచార అధికారి, పౌర సమాచార అధికారి, అప్పిలేట్ అధికారుల పేర్లు, వారి ఫోన్ నెంబర్లను, ప్రజలకు కనిపించే విధంగా బోర్డుమీద స్పష్టంగా రాసి ఉంచాలి.
ఎటువంటి సమాచారం కోరవచ్చు
రికార్డులు, పత్రాలు, మెమోలు, ఈ మెయిళ్లు, అభిప్రాయాలు, సలహాలు, పత్రికా ప్రకటనలు, సర్క్యులర్లు, ఉత్తర ప్రత్యుత్తరాలు, లాగ్ పుస్తకాలు, ఒప్పందాలు, నివేదికలు, నమూనాలు, తనిఖీ రికార్డులు మొదలైనవి. ఈ సమాచారం ఎలక్ట్రానిక్ రూపంలోనైనా వుండవచ్చు. ఉదాహరణకు,
రేషన్ డీలరు కార్డులు, అమ్మకాల వివరాలు
ప్రాథమిక ఆరోగ్యకేంద్రము వార్షిక నిధులు, ఖర్చులు, లబ్దిదారుల వివరాలు
ముఖ్యమంత్రి సహాయనిధి లబ్దిదారులు, వారికి అందిన సహాయం
జిల్లా ప్రజా ప్రతినిధులు (ఎంపీ, శాసన సభ్యులు) నియోజకవర్గ అభివృద్ధి నిధులు వినియోగపు వివరాలు
ఎన్నికల కమిషనర్ కార్యాలయంనుండి వివరాలు
'ప్రభుత్వ ఉద్యోగుల ఆస్తుల వివరాలు
ఏ ప్రభుత్వ యంత్రాంగము వద్దనున్న సమాచారమునైనను సేకరించుకొనే హక్కును సమాచార హక్కు చట్టము 2005 కల్పించుచున్నది. అంటే, సదరు సమాచారమును కలిగిన పనులు, పత్రాలు, రికార్డులు తనిఖీ చేసేందుకు, వాటి యొక్క నోట్సు తీసుకొనేందుకు, ధృవీకృత ప్రతులు పొందేందుకు, ఏదైనా పదార్ధము యొక్క ధృవీకృత నమూనాలు పొందేందుకు, కంప్యూటర్ లేదా ఏదైనా పరికరములో నిక్షిప్తము చేయబడిన సమాచారమును డిస్కెట్లు, ప్లాపీలు, టేపులు, వీడియో కేసెట్లు లేదా ఏ ఇతర ఎలక్ట్రానిక్ రూపములో గాని లేదా వాటి ప్రింట్లు గాని పొందేందుకు లేదా సమాచారమును సేకరించుకొనే హక్కును సమాచార హక్కు చట్టము అందుబాటులోకి తెచ్చినది.
ప్రభుత్వం, న్యాయ, శాసన వ్యవస్థల సంస్థలు, ప్రభుత్వం ఇచ్చే పాక్షిక నిధులతో నడిచే సంస్థలు పౌరులు కోరిన సమాచారాన్ని ఇవ్వాలి. అంటే జిల్లాపరిషత్ లు, పురపాలక సంఘాలు, గ్రామపంచాయితీలు, కలెక్టర్, డిప్యూటీ కలెక్టర్, ఇతర రెవిన్యూ అధికార కార్యాలయాలు, విద్యాశాఖ, పౌరసరఫరాల శాఖ, విశ్వవిద్యాలయాలు, ప్రభుత్వ బ్యాంకులు, సంస్థలు మొదలైనవన్నింటికి ఈ చట్టం అన్వయిస్తుంది. కేంద్రప్రభుత్వం, రాష్ట్రప్రభుత్వం నిర్దేశించిన భధ్రతా లేక గూఢచార సంస్థలకి మినహాయింపు వుంది. అయితే, అవినీతి ఆరోపణలు మరియు మానవ హక్కుల అతిక్రమణలకు సంబంధించిన సమాచార విడుదల సందర్భములో ఈ మినహాయింపు వర్తించదు. ఈ చట్టము క్రింద కొన్ని నియమాల క్రింద సమాచారమును ఇచ్చేందుకు మినహాయింపు ఉన్నది. అయితే, వాటిలో బహుళ ప్రజా ప్రయోజనము దృష్ట్యా సమాచారము ఇచ్చేందుకు కూడా అవకాశము ఉన్నది.
సమాచారం కోరే విధానం (process )
సమాచారం అవసరమైన వారు, సంబంధీత కార్యాలయం ప్రజా సమాచార లేక సహాయ ప్రజా సమాచార అధికారులకు దరఖాస్తు చేసుకోవాలి. దరఖాస్తు తెల్ల కాగితంపై రాస్తే చాలు. వ్రాయటం తెలియకపోయినా సమాచారము సక్రమముగా కోరే అవగాహన లేకపోయినా సంబంధిత పౌర సమాచార అధికారి వారు తగిన సహాయము/ఏర్పాటు చేస్తారు. తెల్లకార్డున్న పేదలకు, గ్రామస్థాయి సంస్థల్లో అడిగే సమాచారానికీ దరఖాస్తు రుసుము లేదు. మండల స్థాయిలో రూ.ఐదు, జిల్లా స్థాయిలో రూ.పదికి మించి రుసుము వసూలు చేయరాదు. అడిగిన సమాచారం ఇవ్వడానికి అయ్యే ఖర్చు మాత్రం దరఖాస్తుదారు నుంచి వసూలు చేయవచ్చు.
అడిగిన తరువాత నెల(30 మాత్రము) రోజులు దాటితే ఎంతటి సమాచారమైనా ఉచితంగా ఇవ్వాలి. దరఖాస్తు స్వీకరణ రసీదు తీసుకోవాలి. ఆ తేదినుండి 30 రోజులలోగా సమాచారాన్ని ఇవ్వాలి. ఇవ్వలేకపోతే లేక తిరస్కరించినట్లయితే దానికి కారణాలను తెలపాలి. ఏ సమాచారము ఇవ్వకుండా దరఖాస్తుకు ప్రతిస్పందించకుండా ఉంటే 30 రోజులు ముగిసిన తరువాత ఆ దరఖాస్తును తిరస్కరించినట్లుగా భావించబడును. అంతకుముందు, సమాచార ప్రతిని అందజేయటానికి అయ్యే ఖర్చు చెల్లింపమని దరఖాస్తుదారుని కోరవచ్చు. అటువంటప్పుడు, దరఖాస్తు దారుడు డబ్బు చెల్లించటానికి అవసరమైన, తీసుకొన్న సమయాన్ని గడువునుండి మినహాయిస్తారు. తిరస్కరించిన లేదా ప్రతిస్పందించని దరఖాస్తు విషయములో లేదా ఇచ్చిన సమాచారములో లోపాలు, వాస్తవ విరుద్దాలు లేదా తప్పులు ఉన్నవని భావించేటట్లయితె దరఖాస్తుదారు సంబంధిత అప్పిల్లేట్ అధికారి వారికి అప్పటికి సమాచారము సక్రమముగా లేదా అసలు అందకపోతే సంబంధిత సమాచార కమీషన్ వారికి విహిత రీతిన అప్పీలు చేసుకొవచ్చు.
ఈ దిగువ సందర్భములలో ఏ వ్యక్తి అయిననూ సంబంధిత కేంద్ర సమాచార కమిషన్/రాష్ట్ర సమాచార కమిషన్ వారికి నేరుగా పిర్యాదు చేయవచ్చు:
1. ఏదేని ప్రభుత్వ యంత్రాంగములో సమాచారము కొరకు దరఖాస్తు సమర్పించేందుకు గాని అప్పీలు స్వీకరించేందుకు గాని సంబంధిత పౌర సమాచార అధికారి లేదా సహాయ పౌర సమాచార అధికారి లేదా అప్పిల్లేట్ అధికారి వారిని నియమించలేదను లేదా ఖాళీగా ఉందనో కారణముపై స్వీకరించుటకు తిరస్కరించిన దరఖాస్తు విషయములో
2. .సమాచారము ఇచ్చేందుకు చెల్లించ కోరిన ఫీజు అసంబద్ధముగా ఉన్నదని భావించినట్లయితే
సమాచారము కోరుచూ నేరుగా సంబంధిత కేంద్ర సమాచార కమిషన్/రాష్ట్ర సమాచార కమిషన్ వారికి దరఖాస్తు చేయరాదు.
Fees - రుసుము
సమాచారం ఇచ్చేందుకు చట్టంలో నిర్దేశించిన రుసుం మినహా ఇతరత్రా ఎలాంటి అదనపు ఫీజు దరఖాస్తుదారుల నుంచి వసూలు చేయకూడదని సమాచార ప్రధాన కమిషనర్ తేల్చి చెప్పారు.సాధారణంగా దరఖాస్తు రుసుం 10 రూపాయలు వసూలు చేయాలి. ఇది కాక ముద్రణ రూపంలో సమాచారాన్ని ఇస్తే ప్రతి పేజీకి రూ. 2 చొప్పున ఫోటోస్టాట్ ఖర్చుల్ని కూడా వసూలు చేయవచ్చు.కొన్ని ప్రత్యేక కేసుల్లో మాత్రం దీనికి మినహాయింపు ఉంటుందని సమాచార కమిషనర్ పేర్కొన్నారు. ప్రత్యేకంగా పుస్తకాలు, మ్యాప్లు, ప్లాన్లు, డాక్యుమెంట్లు సమకూరిస్తే ఇందుకు సంబంధించిన రుసుంను దరఖాస్తుదారుడి నుంచి వసూలు చేయవచ్చు. అలాగే సమాచారాన్ని తపాలా ద్వారా పంపితే అందుకయ్యే ఖర్చుల్ని కూడా దరఖాస్తుదారుడే చెల్లించాల్సి ఉంటుంది.
ప్రభుత్వాధికారులు, ఉద్యోగుల ఆస్తి పాస్తుల వివరాలు సమాచార హక్కు చట్టం కింద దరఖాస్తుదారులకు తప్పనిసరిగా ఇవ్వాలి.
అమలు జరుగుతున్న విధానం
ఆలిండియా సర్వీసుల (విధుల నిర్వహణ) చట్టం -1968 లోని 16వ నిబంధన ప్రకారం ఐ.ఎ.ఎస్., ఐ.పి.ఎస్., ఐ.ఎఫ్.ఎస్ అధికారులు తమ స్థిరాస్తుల వివరాలను ప్రభుత్వానికి సమర్పించాలి. అధికారుల ఆస్తివివరాల గురించి సమాచార హక్కు చట్టం కింద సమాచారం ఇవ్వాల్సిందేనని కేంద్ర సమాచార కమిషన్, న్యూఢిల్లీ, ఆంధ్రప్రదేశ్ సమాచార కమిషన్ తీర్పులిచ్చింది..
దరఖాస్తు స్వీకరించక పొయిన,నిర్ణీత సమయములొ సమాచారము ఇవ్వక పొయిన, దుర్బుద్దితో నిరాకరించినా, తెలిసి తప్పు సమాచారం ఇచినా, మరే విధంగానైన ఆపిన రోజుకు 250 రూపాయలు జరిమాన విధించాలని సెక్షన్ 20(1) చెప్తుంది.
- దరఖాస్తు రుసుం నగదు రూపంలో కూడా చెల్లించడానికి స.హ.చట్టం అవకాశం కల్పిస్తున్నా దరఖాస్తు తిరస్కరణతో చట్టాన్ని చట్టుబండలు చేస్తున్నారు.
- అధికారులు తాము ఇవ్వదలచుకున్న సమాచారాన్నే ఇస్తున్నారు. స్పష్టంగా అడిగినా కోరిన సమాచారాన్ని ఇవ్వడం లేదు.
- అడిగిన సమాచారంతో పాటు ఆ సమాచారం సకాలంలో పొందే హక్కు సమాచార హక్కు చట్టం కల్పించింది. దరఖాస్తు చేయడంలో లోపాలను, అస్పష్టతను ఆసరాగా తీసుకుని అధికారులు నెలల తరబడి తిప్పించుకుంటున్నారు.
- సుపరిపాలన కేంద్రం సహకారంతో చేసే ప్రయత్నాలు వెబ్సైట్కే పరిమితమయ్యాయి.పూర్తిస్థాయిలో దరఖాస్తు నింపలేదని, సరైన సమాచారం అందులో పేర్కొనలేదని 65 శాతం దరఖాస్తులను ముందుగానే తిరస్కరిస్తున్నారు.
- సమాచారం ఇవ్వడం ఇష్టంలేని అధికారులు కమిషన్ ముందు కూడా డొంక తిరుగుడు సమాధానాలతో సహనపరీక్ష పెడుతున్నారు. సమాచారం ఇస్తామని విచారణ సమయంలో అంగీకరించి తర్వాత మొండికేస్తున్నారు.
- అప్పీల్ చేస్తే షోకాజ్ నోటీసులిచ్చి రెండోసారి దరఖాస్తు చేసుకోవాలని సూచిస్తున్నారు.
స.హ. చట్టం అమల్లో రాష్ట్రాల కమీషనర్లే కీలకం
ఒకప్పటి కేంద్ర సమాచార కమిషన్ ప్రధాన కమిషనర్ వజహత్ హబీబుల్లా అభిప్రాయాలు:
- ఏ రాష్ట్రమూ ఈ చట్టాన్ని సరిగ్గా అమలు చేయడం లేదన్నారు. అప్పీళ్ల విషయంలో చురుగ్గా వ్యవహరించే కొందరు కమిషనర్ల పర్యవేక్షణలో ఉన్న ప్రభుత్వ శాఖల్లో సమాచార హక్కు చట్టం మెరుగ్గా అమలు అవుతోంది.పాత్రికేయులు సమాచార హక్కు చట్టాన్ని ఉపయోగించుకొని ప్రజలకు ఉపయోగపడే పరిశోధనాత్మక జర్నలిజానికి పూనుకోవాలి.
- చట్టం గ్రామ స్థాయి వరకు వెళ్లలేదు. గ్రామీణ ప్రజల నిరక్ష్యరాస్యత, మీడియా ఎక్కువగా పట్టణాలకే పరిమితం కావడం ఇందుకు కారణాలు. సమాచార చట్టంపై గ్రామీణుల్లో అవగాహన పెరగాలి. అప్పుడే వారికి ఇతర చట్టాలపైనా అవగాహన పెరుగుతుంది. గ్రామీణులు ఎవరైనా సమాచారం అడిగితే పంచాయతీ అధికారులు ఇంటర్నెట్ నుంచి డౌన్లోడ్ చేసివ్వాలి.
- దరఖాస్తు చేసిన 30 రోజుల్లో సమాచారం ఇవ్వాలన్న గడువును కుదించాల్సిన అవసరం లేదు. పూర్తి సమాచారం అందివ్వాలంటే ఆమాత్రం సమయం అవుతుంది. తగ్గిస్తే అధికారులు ఒత్తిడిలో తప్పుడు సమాచారం ఇచ్చే అవకాశం ఉంది.
- సమాచార కమిషన్లు విశ్రాంత ఐఏఎస్ అధికారులకు పునరావాస కేంద్రాలుగా మారుతున్నాయన్న ఆరోపణ నిజమే. కానీ, నాలుగైదు శాఖల్లో 20 ఏళ్లకు పైగా పని చేసిన అధికారులే సమాచారాన్ని సకాలంలో ఇవ్వలేకపోతే ఇతరులు ఇవ్వడం కాస్త కష్టమే. హక్కుల ఉద్యమకారులు అడుగుతున్నట్లు న్యాయమూర్తులను, స్వచ్ఛంద సంస్థల ప్రతినిధులను, పాత్రికేయులను నియమిస్తే మరింత పారదర్శకత ఉంటుంది.
- పీఐవోలు, అప్పిలేట్ అధికారుల్లో అవగాహన పెరగకపోవడానికి సమాచార అధికారికి దస్త్రాలు నమోదు చేయడం, వాటిని కార్యాలయాల్లో ప్రదర్శించడానికే సమయం సరిపోతోంది. కిందిస్థాయి అధికారులకు శిక్షణ ఇవ్వలేకున్నారు.
- జీవోల ప్రతుల కోసం వెబ్ సైటు : www.goir.ap.gov.in
- రాస్ట్రప్రభుత్వం: www.apic.gov.in
- కేంద్ర ప్రభుత్వం: www.cic.gov.in. ఇది కేవలం కేంద్ర ప్రభ్యుత్వ కార్యాలయాలలో సమాచారం కోసమే
- తెలుగులో సమాచారచట్టం మరియి దారఖాస్తు ఫారాలకోసం: www.rti.eenadu.net అందుబాటులో వున్నాయి.
- ఆఫీసులకు వెళ్ళలేనివాళ్ళు అంతర్జాలంలో సమాచారాన్ని దీనిద్వారా పొందవచ్చు.www.rtionline.gov.in.
దరఖాస్తుదారు ఏ ఆఫీసు నుంచయినా తనకవసరమైన సమాచారాన్ని 30 రోజులలోపు పొందవచ్చు. గడువులోగా సమాచారం రానియెడల ప్రజాసమాచార (P.I.O) అధికారికి రు.10/- రుసుం చెల్లించి ధరఖాస్తు చేసి 30 రోజులలోపు సమాచారం పొందవచ్చు. ఫీజు ఆఫీసులో చెల్లించి రశీదు పొందవచ్చు. లేదా పోస్టల్ ఆర్డర్ పోస్టాఫీసులో కొని జతపర్చాలి. నాన్ జుడీష్యల్ స్టాంప్ దరఖాస్తునకు అంటించాలి. నాన్ జుడీష్యల్ స్టాంప్ కేంద్రప్రభుత్వ కార్యాలయాలల్లో చెల్లదు. 30 రోజులలోపు సమాధానం రానియెడల రాస్ట్రసమాచార కమిషన్ కు దరఖాస్తుచేస్తూ తను ఇంతకుముందు సమర్పించిన దరఖాస్తు నకళ్ళను జతపత్చవలెను. ప్రభుత్వంనుంచి లబ్ది పొడుతున్న జాతీయ పార్టీలకు కూడా ప్రభుత్వ సంస్థల్లాంటివేననీ, సమాచార హక్కుచట్టం వాటికి వర్తిస్తుందని జాతీయ సమాచార కమిషన్ తీర్పుయిచ్చింది. కానీ పార్టీలు దీని అమలుకు వ్యతిరేకిస్తున్నాయి.
Wiki Source
Right to Information Act, 2005
Right to Information Act, 2005 - It codifies a fundamental right of citizens.
The Right to Information Act (RTI) is an Act of the Parliament of India "to provide for setting out the practical regime of right to information for citizens" and replaces the erstwhile Freedom of information Act, 2002. The Act applies to all States and Union Territories of India except Jammu & Kashmir. Under the provisions of the Act, any citizen may request information from a "public authority" (a body of Government or "instrumentality of State") which is required to reply expeditiously or within thirty days. The Act also requires every public authority to computerise their records for wide dissemination and to proactively certain categories of information so that the citizens need minimum recourse to request for information formally.
This law was passed by Parliament on 15 June 2005 and came fully into force on 12 October 2005. The first application was given to a Pune police station. Information disclosure in India was restricted by the Official Secrets Act 1923 and various other special laws, which the new RTI Act relaxes. It codifies a fundamental right of citizens.
State-level RTI Acts
The state-level RTI Acts were first successfully enacted by the state governments ofTamil Nadu (1997), Goa (1997), Rajasthan (2000), Delhi (2001), Maharashtra (2002), Assam (2002), Madhya Pradesh (2003), Jammu and Kashmir (2004), Haryana (2005) and Andhra Pradesh(2005).Uttar Pradesh
Scope
The Act covers the whole of India except Jammu and Kashmir, where J&K Right to Information Act is in force. It cover all constitutional authorities, including the executive, legislature and judiciary; any institution or body established or constituted by an act of Parliament or a state legislature. It is also defined in the Act that bodies or authorities established or constituted by order or notification of appropriate government including bodies "owned, controlled or substantially financed" by government, or non-Government organizations "substantially financed, directly or indirectly by funds" provided by the government are also covered in the Act.
Private bodies
Private bodies are not within the Act's ambit directly. In a decision of Sarbjit roy vs Delhi Electricity Regulatory Commission,[1] the Central Information Commission also reaffirmed that privatised public utility companies are not applicable for RTI.As per recent verdict, Private Bodies and NGOs as well come under the purview of RTI....
Political parties
The Central Information Commission (CIC), consisting of Satyanand Mishra, M.L. Sharma and Annapurna Dixit, has held that the political parties are public authorities and are answerable to citizens under the RTI Act. The CIC, a quasi-judicial body, has said that six national parties - Congress, BJP, NCP, CPI(M), CPI and BSP and BJD - have been substantially funded indirectly by the Central Government and have the character of public authorities under the RTI Act as they perform public functions[2][3] In August 2013 the government introduced a Right To Information (Amendment) Bill which would remove political parties from the scope of the law.[4] In September 2013 the Bill was deferred to the Winter Session of Parliament.[5] In December 2013 the Standing Committee on Law and Personnel said in its report tabled in Parliament[6]"The committee considers the proposed amendment is a right step to address the issue once and for all. The committee, therefore, recommends for passing of the Bill."
Process
The RTI process involves reactive (as opposed to proactive) disclosure of information by the authorities. An RTI request initiates the process.Each authority covered by the RTI Act must appoint their Public Information Officer (PIO). Any person may submit a written request to the PIO for information. It is the PIO's obligation to provide information to citizens of India who request information under the Act. If the request pertains to another public authority (in whole or part), it is the PIO's responsibility to transfer/forward the concerned portions of the request to a PIO of the other authority within 5 working days.
In addition, every public authority is required to designate Assistant Public Information Officers (APIOs) to receive RTI requests and appeals for forwarding to the PIOs of their public authority. The applicant is required to disclose his name and contact particulars but not any other reasons or justification for seeking information.
The Central Information Commission (CIC) acts upon complaints from those individuals who have not been able to submit information requests to a Central Public Information Officer or State Public Information Officer due to either the officer not having been appointed, or because the respective Central Assistant Public Information Officer or State Assistant Public Information Officer refused to receive the application for information.
The Act specifies time limits for replying to the request.
- If the request has been made to the PIO, the reply is to be given within 30 days of receipt.
- If the request has been made to an APIO, the reply is to be given within 35 days of receipt.
- If the PIO transfers the request to another public authority (better concerned with the information requested), the time allowed to reply is 30 days but computed from the day after it is received by the PIO of the transferee authority.
- Information concerning corruption and Human Rights violations by scheduled Security agencies (those listed in the Second Schedule to the Act) is to be provided within 45 days but with the prior approval of the Central Information Commission.
- However, if life or liberty of any person is involved, the PIO is expected to reply within 48 hours.
Fees
A citizen who desires to seek some information from a public authority is required to send, along with the application, a demand draft or a bankers cheque or an Indian Postal Order of Rs.10/- (Rupees ten) payable to the Accounts Officer of the public authority as fee prescribed for seeking informationThe applicant may also be required to pay further fee towards the cost of providing the information, details of which shall be intimated to the applicant by the PIO as prescribed by the RTI ACT
Exclusions
Central Intelligence and Security agencies specified in the Second Schedule like IB,Directorate General of Income tax(Investigation), RAW, Central Bureau of Investigation (CBI), Directorate of Revenue Intelligence, Central Economic Intelligence Bureau, Directorate of Enforcement, Narcotics Control Bureau, Aviation Research Centre, Special Frontier Force, BSF, CRPF, ITBP, CISF, NSG, Assam Rifles, Special Service Bureau, Special Branch (CID), Andaman and Nicobar, The Crime Branch-CID-CB, Dadra and Nagar Haveli and Special Branch, Lakshadweep Police etc. will be excluded. Agencies specified by the State Governments through a Notification will also be excluded. The exclusion, however, is not absolute and these organizations have an obligation to provide information pertaining to allegations of corruption and human rights violations. Further, information relating to allegations of human rights violation could be given but only with the approval of the Central or State Information Commission.Information Exclusions
The following is exempt from disclosure under section 8 of the Act:-- Information, disclosure of which would prejudicially affect the sovereignty and integrity of India, the security, "strategic, scientific or economic" interests of the State, relation with foreign State or lead to incitement of an offense;
- Information which has been expressly forbidden to be published by any court of law or tribunal or the disclosure of which may constitute contempt of court;
- Information, the disclosure of which would cause a breach of privilege of Parliament or the State Legislature;
- Information including commercial confidence, trade secrets or intellectual property, the disclosure of which would harm the competitive position of a third party, unless the competent authority is satisfied that larger public interest warrants the disclosure of such information;
- Information available to a person in his fiduciary relationship, unless the competent authority is satisfied that the larger public interest warrants the disclosure of such information;
- Information received in confidence from foreign Government;
- Information, the disclosure of which would endanger the life or physical safety of any person or identify the source of information or assistance given in confidence for law enforcement or security purposes;
- Information which would impede the process of investigation or apprehension or prosecution of offenders;
- Cabinet papers including records of deliberations of the Council of Ministers, Secretaries and other officers;
- Information which relates to personal information the disclosure of which has no relationship to any public activity or interest, or which would cause unwarranted invasion of the privacy of the individual (but it is also provided that the information which cannot be denied to the Parliament or a State Legislature shall not be denied by this exemption);
